esranın işleri

yas bitti..

herkes kendi "sosyal medya" neşesine döndü...

ama onlar şimdi gördü gerçeği.. 

yaralarına tuz basıldı, 

herkes bir bir çekerken sırtlarından ellerini

hissettiler o ellerin sıcaklığından sonra gelen soğukluğu

yüzleştiler babalarının,abilerinin,oğullarının ellerinin

artık sırtlarında,yanlarında olamayacağını..

Çok acıyacak canları,

özleyecekler, canları yanacak..

belki alışacaklar zamanla

ama hiç kapanmayacak yaraları...

biz...

biz unuttuk çoktan

yas dedik 3 gün...

o sadece "görsel" 

içimizde hissedemedik onların acısını

gidip de merhem olamadık yaralarına

gözden ırak, gönülden ırak yaşadık acılarını sadece

solumadık ki o ölümün kömüre karışmış acı kokusunu..

kimi bu resimlere  bile bakmaya tahammül edemiyor.. 

haberleri izlemiyor, üzülüyorum diyerek..

üzül kardeşim üzül...

sen yanıbaşındaki kardeşin için üzülmeyecesen niye yaşarsın..

sen ondan mesulsün.. o sana emanet..

yeryüzünde bir denge var,Rahman'ın kurduğu

Onlar olmasa sen naparsın bir düşün..

onlar bu dev filmin dev"teknik ekibi"...

sen de "kast"sın..

gel kapris yapma bir ol...tek ol..ekip ol...

saygı göster o perde arkasındaki kahramanlara.